Camdan yansıyan gün ışığı göz kapaklarına değince, hiç istemese de gözlerini açtı. Kalkması gerektiğini biliyor fakat canı hiç yataktan çıkmak istemiyordu. Hem ne diye çıkacaktı ki… Son yıllarda yaşadığı hayal kırıklıkları, aldanmalar, yanılmalar bu şehirden ve insanlardan onu iyice uzaklaştırmıştı. Keşke herkes gibi olabilse, hayatı geldiği gibi yaşayabilseydi. Kendini bildi bileli haksızlıklara karşı durmuş, bunu insan olmanın gereği olarak görmüş, fikirlerini açık açık söylemiş, doğru olduğuna inandıklarını savunmuştu. Söyleyemediği tek şey sevdiğine gitme sözü olmuştu…
.
“Yalnızlığım”
.
Hikmet Çetinkaya
.
Selma Seyitdanlıoğlu, kültür, sanat, gezi rehberiniz Arka Plan Sanat’ın 22. sayısında sizler için yazdı…
