Ozan Daimi ziyaretine gelir ve sohbet için bahçeyi tercih eder; oda duvarları ona dar gelir çünkü doğada düşünmekten beslenir. Bitkilerden hazırlanan özel çay eşliğinde taş ocakta ateş yakılır, ateşin sıcaklığında derin bir sessizlik ve dostluğun huzuru paylaşılır.
Sohbet ateşe odaklandığında Daimi, insanın hem evren hem zerre oluşunu ateşin metaforu üzerinden anlatır. Güneşten dünyaya yansıyan yaşam döngüsünü, soğuma-ısınma zıtlığıyla birlikte hatırlatarak, varoluşun özünü ateşi “okumak” üzerinden sorgulatır; böylece doğanın içindeki felsefe satır satır görünür hâle gelir.
Mikdat Besni Arka Plan Sanat’ın 39. sayısında sizler için yazdı..
